Przejdź do zawartości

Pavel Pavel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pavel Pavel, 2020 r.

Pavel Pavel (ur. 11 marca 1957 r. w Strakonicach) – czeski inżynier i archeolog eksperymentalny najbardziej znany ze swoich badań nad transportowaniem ciężkich obiektów przez starożytne cywilizacje[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pavel Pavel studiował elektrotechnikę na Uniwersytecie Zachodnioczeskim w Pilźnie, a później pracował jako inżynier projektant w Agrostav Strakonice. Jego hobby, które dało mu rozpoznawalność, stało się rozwiązywanie problemu, w jaki sposób ludzie w starożytności mogli przenosić megalityczne posągi i kamienne bloki. Namysł nad tym zaczął już jako dziecko, kiedy to martwił się, że może nieumyślnie zostać przeniesiony w czasie i skazany na przenoszenie ciężkich przedmiotów[1].

Po aksamitnej rewolucji w r. 1989 Pavel zaangażował się w lokalną politykę jako członek Obywatelskiej Partii Demokratycznej. Dwukrotnie startował w wyborach do czeskiego Senatu (w 2002 i ponownie w 2003), zajmując drugie miejsce. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w maju 2019 r. startował jako członek Jihočeši 2012 z 8. miejscem na liście, ale nie został wybrany[2].

Od 1990 roku Pavel pracował w branży transportu ciężkiego, a w 2000 r. założył firmę PAVEL PAVEL s.r.o[3].

Archeologia eksperymentalna

[edytuj | edytuj kod]
Pokaz przenoszenia viklana we wsi Jesenice, zorganizowany przez Pavela w 2014 r.

Zainspirowany wyprawą Kon-Tiki Thora Heyerdahla, Pavel Pavel postanowił zademonstrować, w jaki sposób monolityczne Moai z Wyspy Wielkanocnej mogły zostać przeniesione na miejsce przez niewielką liczbę osób przy użyciu tylko podstawowej technologii. Przeprowadził eksperyment praktyczny w 1982 r. w południowych Czechach na betonowym modelu (4,5 m, 12 ton). W 1986 roku został zaproszony przez Heyerdahla na Wyspę Wielkanocną, aby przeprowadzić swój eksperyment w rzeczywistych warunkach, gdzie z powodzeniem go powtórzył[4]. Do stosunkowo szybkiego transportu posągów potrzeba było tylko 16 osób z jednym liderem[5].

Następnie przeprowadził kilka kolejnych eksperymentów. Wraz z pięcioma pomocnikami, używając wyłącznie drewnianych płozów i klinów, podźwignął i przeniósł 30-tonowy kamień (tzw. viklan) we wsi Kadov (w powiecie Strakonice) na jego pierwotne miejsce, skąd został usunięty w XIX wieku przez nieznanych wandali[6]. Na podstawie tych eksperymentów Pavel Pavel oszacował, że około 160 osób wyposażonych w starożytne narzędzia wystarczyłoby do przeniesienia 800-tonowych bloków, tworzących fundamenty świątyni w Baalbek[4].

Jednym z kolejnych eksperymentów, zrealizowanym w 1991 roku, było zbudowanie modelu 1:1 jednego segmentu Stonehenge. Dziesięć osób przetransportowało w ciągu jednego dnia pięciotonowy betonowy kamień na szczyt dwóch pozostałych kamieni, używając jedynie lin i drewnianych płozów. Model ten powstał w Strakonicach[7].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Pavel Pavel: Rapa Nui, Czeskie Budziejowice, 1989.
  • Jaroslav Malina, Pavel Pavel: Jak vznikly největší monumenty dávnověku (How the largest ancient monuments had been built), Praga 1994, ISBN 80-205-0211-4.
  • Rapa Nui, The Man Who Made the Moai Walk, first edition, Rapanui Press 2014, Chili. ISBN 978-956-9337-06-2. www.rapanuipress.com

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Cesky a slovensky svet [online], www.czsk.net [dostęp 2022-04-14].
  2. Jmenné seznamy | volby.cz [online], www.volby.cz [dostęp 2022-04-14].
  3. Historie [online], web.archive.org, 24 marca 2009 [dostęp 2022-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-24].
  4. a b z, Rapa Nui, Experimental archaeologist Pavel Pavel [online], Czech Archaeology News [dostęp 2022-04-14] (ang.).
  5. Reconstruction [online], web.archive.org, 10 września 2009 [dostęp 2022-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-10].
  6. Ing. Pavel Pavel | Město Strakonice [online], www.strakonice.eu [dostęp 2022-04-14].
  7. Jakub Vacík, Stonehenge u Otavy stavělo deset lidí, „Strakonický deník”, 30 listopada 2015 [dostęp 2022-04-14] (cz.).